پلاستیک ها زندگی دریای را ویران می کنند

پلاستیک به دلیل تولید سریع و ارزان، دوام بالا، سودمندی و کاربردهای فراوانی که دارد جهت ساخت اشیاء مختلف، ماده‌ای مطلوب به حساب می‌آید. اما قابلیت دوام و ماندگاری پلاستیک است که این ماده را برای محیط زیست بسیار خطرناک ساخته است.

هنگامی که یک بطری پلاستیکی به داخل اقیانوس و دریا انداخته می‌شود، به زیر آب فرو رفته و برای اعصار متمادی در کف دریا ‏باقی می‌ماند‏اما مواد شیمیایی تشکیل دهنده پلاستیک، آن را در برابر نیروهای تخریبی و فرسایشی طبیعت بسیار مقاوم ساخته‌اند. یک کیسه پلاستیکی می‌تواند به مدت دست کم 10 تا 15 سال یا حتی بیشتر در طبیعت باقی بماند. مزید بر آن، محصولات پلاستیکی به قطعات کوچکتر و ذرات بسیار ریزتر شکسته شده که خود بر مضرات آنها می‌افزاید. همچنین سوزاندن مواد پلاستیکی گازهای سمی آزاد می‌سازد. این تنها یک بطری یا کیسه پلاستیکی است، حال تصور کنید که به اندازه بار یک قایق زباله پلاستیکی به کف دریا ریخته شود، فکر می‌کنید چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
لازم به توضیح است که محصولات پلاستیکی تنها در صورتی که دارای وزن باشند یا به صورت توده روی هم انباشته شوند، به ته دریا فرو خواهند رفت. اما در حقیقت مشکل واقعی با محصولات پلاستیکی و به ویژه کیسه‌های پلاستیکی زمانی خود را نشان می‌دهد که آنها روی سطح آب به صورت شناور باقی بمانند.