ذی الحجه

ماه «ذی الحجّه»، آخرین ماه «سال هجری قمری» است؛ ماهی بسیار پربرکت و با فضیلت است که به قول بزرگان و عارفان می‌توان در این ماه راه صد ساله را یک ماهه پیمود.

بزرگان دین هنگامی که ماه ذی الحجّه وارد می‌شد، اهمّیّت ویژه‌ای به عبادت در آن به ویژه در دهه اوّل می‌دادند. (زادالمعاد، ص ۲۴۰)

در بعضی از روایات آمده است، شب‌های دهگانه‌ای که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شب‌های دهه اوّل ماه ذی الحجّه است و این سوگند به دلیل عظمت آن است. (تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۱۹)